| Junko Enoshima | Junko Enoshima (SI) | Ryoko Otonashi | Galeria | Portrety |
| Junko Enoshima (SI) | |
|---|---|
 | |
| Talent | Superlicealny Analityk
Prawdziwa Superlicealna Rozpacz |
| Płeć | Kobieta |
| Status | Nieaktywna |
| Aktor głosowy | Megumi Toyoguchi |
| Debiut | Danganronpa 2: Goodbye Despair |
Junko Enoshima SI jest główną antagonistką w Danganronpa 2: Goodbye Despair. Ta Junko to jedynie jej SI, które zostało wprowadzone oraz zainfekowało Neo World Program, aby spowodować grę wzajemnego zabijania-Zabójczą Szkolną Wycieczkę.
Pod koniec Rozdziału 6, Junko SI zostało na zawsze usunięte po aktywacji Wymuszonego Zamknięcia, ostatecznie niszcząc jej plan stworzenia "Junkotopii".
Junko SI "pojawiło się" w Danganronpa Another Episode: Ultra Despair Girls w formie Shirokumy oraz Kurokumy. Podczas epilogu, jej prawdziwe głosy rozmawiają z Izuru Kamukurą do czasu, aż niszczy on roboty, aby zabrać dysk twardy z jej SI.
Wygląd
W Danganronpa 2, Junko powraca jako Sztuczna Inteligencja kontrolująca ogromny awatar, wyglądem przypominającym Junko z pierwszej gry. Awatar nosi także duży, ciężki, ozdobiony telefon, który Junko używa, aby porozumiewać się z innymi.
Osobowość
Charakter Junko SI jest bardzo podobny do prawdziwej Junko. Wydaje się apatyczna oraz szybko się nudzi, dlatego cały czas zmienia swoją osobowość. Junko SI, wciąż posiada taką samą miłość do rozpaczy. Z łatwością manipuluje innymi, niszcząc ich nadzieję i w ich sercach kiełkując rozpacz. Pod koniec, gdy pozostali z klasy 77B się poddali, mówiła, iż wszystko jak zawsze poszło po jej myśli.
Zdolności
Superlicealna Rozpacz
Junko jako rozpacz, wspaniale manipuluje innymi, powoli rozbijając nadzieję Klasy 77B i ostatecznie powodując popadnięcie ich w rozpacz.
Historia
Danganronpa Another Episode: Ultra Despair Girls
Junko SI manipuluje i Wojowników Nadziei i dorosłych w Mieście Towa w formie Shirokumy i Kurokumy. Pod koniec, oba roboty są niszczone przez Izuru, aby wydobyć ich dyski twarde z jej SI.
Danganronpa 2: Goodbye Despair
Po złapaniu Izuru Kamukury przez Future Foundation wraz i innymi Remnants of Despair, Izuru wgrywa Junko SI do Neo World Program. Po znalezieniu się w grze, rozpoczyna się Gra Wzajemnego Zabijania. Powód, dla którego się tam znajduje to przede wszystkim to, że mogłaby zdobyć uśpione ciała i zbawić Future Foundation do gry.
Chapter 6 - To Jest Koniec, Żegnaj Akademio Rozpaczy
Kiedy Hajime Hinata i reszta przetrwałych dotarli do ostatecznej rozprawy, mieli wybór wydostać się lub żyć na tej wyspie. Junko udawała, że jest Makoto Naegim i zmusiła ich, aby kliknęli Graduate. Kiedy uczniowie zauważyli, że byli oszukiwani, Junko ujawnia swoją prawdziwą formę. W czasie rozprawy przybywają Makoto Naegi, Kyoko Kirigiri i Byakuya Togami, a Junko ukazuje swoje prawdziwy plany.
Junko planowała użyć Graduation, aby wgrać jej SI do uśpionych ciał, która żyłaby w ich ciałach oraz zamknąć członków Future Foundation w grze.
Ostateczny cel Junko to było zapełnić cały świat jej kopiami, aby mogła stworzyć "Junkoland". Junko napełnia rozpaczą pozostałych i manipuluje nimi, aby wybrali graduate, lecz wraz z pomocą Chiaki Nanami, Hajime jest w stanie zmienić formę i stawić kres jej rozpaczy. Ósemka aktywowała Wymuszone Zamknięcie, rozprawiając się z SI Junko na dobre.
Cytaty
- "Szybko się nudzę moimi osobowościami... Jak, znudziłam się już osobowością, która szybko się nudzi."
- "Jestem znudzona od nudzenia się...Jeez...nawet, kiedy jestem martwa, wciąż się nudzę... To ssie..."
- "Cudownie! Teraz wszyscy jesteśmy SI! Przewyższyliśmy ludzkość!"
- "Ugh! Zawsze masz taką lekkomyślną nadzieję! Kocham ciebie tak bardzo, że aż mnie obrzydzasz!" (do Makoto Naegiego)
- "Jeżeli ktoś taki jak ja się rodzi, to znaczy, że świat pragnie rozpaczy!"
- "Nawet jeśli świat jest szczęśliwy, to nie ma znaczenia, póki ty nie jesteś."
- "Dopóki nie tęsknicie za nadzieją... Nigdy nie padniecie ofiarą rozpaczy..."
- "Koleś, to absolutna rozpacz... Czuję rozpacz ponad rozpacz i rozpacz wśród rozpaczy i znowu..."
- "Gdy doświadczysz rozpaczy, którą czułam, to już nie ma odwrotu."
- "Życie w cieniu przeszłych wspomnień... To... zbyt smutne, wiesz..."
- "Ah, ale zgaduje, że...nie muszę... nie muszę już mieć nadzieję na doświadczenie rozpaczy..."
- "To...jest...tak...bez...n...a...d...z...i...e..j...n...e..."